Ó"verðskulduð verðlaun"

„Vigdís hafði eina merkilega staðreynd sér til stuðnings í upphafi. Hún var fyrsta kona veraldar, sem kjörin var þjóðhöfðingi í lýðræðislegri kosningu...Tel að þess vegna sé hún að fá þessi sem og önnur verðlaun sem hún hefur fengið...Ekki vegna þess hve hún hafi í forsetatíð sinni eða eftir hana verið ötul í að auglýsa Ísland sem land tækifæra fyrir erlend fyrirtæki né annað sem gagnaðist Íslendingum t.d. fjárhagslegra-viðskiptalegra tækifæra. Nei sama tuggan kom og kemur út úr henni alla tíð sem minnir mann á persónu frá því um 1900.

(Ólafur Ragnar og Dorrit hefðu mun frekar átt að fá þessi verðlaun, enda ætíð veri ötul í að kynna Ísland og Íslendinga sem og þau tækifæri sem erlendum fyrirtækjum er í boði hér.)

Vigdís átti þátt í að bjarga einhverju gömlu pakkhúsi við Kristjánshöfn í Kaupmannahöfn.

Vigdís hefur ekki setið auðum höndum eftir að hún lét af embætti forseta. Hún hefur unnið ötullega að því að styrkja tungumál, rannsóknir og menningu, heima fyrir og á alþjóðavettvangi

(með því að ljá nafn sitt við það.) "svaka merkilegt" (og nota bene hún var ekki upphafsmaður að þeim rannsóknum)

Hún hefur ljáð mörgu verkefninu lið og þær eru ótaldar bækurnar sem hún hefur ritað inngangsorð í, og ræður sem hún hefur flutt á ráðstefnum, sýningum og öðrum viðburðum úti um allan heim. (Hvað skyldi hún hafa fengið greitt fyrir það)

Styrktarsjóður ber nafn hennar...en hún stofnaði hann ekki...heldur leyfði notkun á nafni sínu.

Árið 1998 var Vigdísi falið að vera velgjörðarsendiherra tungumála hjá menningarmálastofnun Sameinuðu þjóðanna (UNESCO).

(hvað gagnast það Íslendingum ? Snobbstaða og ekkert annað)

Helstu hugðarefni Vigdísar í embætti forseta Íslands snéru að ræktun lýðs, lands og tungu sem hún sagði að væru og yrðu samtvinnuð heild. Vigdís minnti oft á að tungan og orðið væru dýrmæt eign þjóðarinnar og hornsteinn menningarinnar:

Sama gamla tuggan sem hún fór með öll hennar ár sem forseti Íslands, sem og eftir þá setu hennar...Minnti mig alltaf á afgamla sveitakerlingu úr einhverjum afdalnum sem hefði aldrei lært að segja neitt nema fyrirfram lærðar setningar.

„Orðin eru kastalar okkar Íslendinga. Í fámenni og fátækt týndum við aldrei manndómi okkar. Við gleymdum aldrei að setja í orð – hinn eina varanlega efnivið sem við eigum – allan hag okkar og alla hugsun. Einmitt þess vegna hefur okkur reynst svo létt verk að skapa okkur fjölskrúðuga nútímamenningu.”

Enn sama afdalakerlingin með gamaldags og fyrirfram lærðar setningar.

Hvar sem Vigdís fór vakti hún athygli á Íslandi, tungunni, náttúrunni og sögu þjóðar sinnar. Hún hefur einatt lagt áherslu á mikilvægi þess að þeir sem stunda alþjóðaviðskipti kynnu erlend tungumál vel. Þekking á tungumáli og menningu viðsemjanda væri grunnur að skilningi á menningu hans og þar með undirstaða velgengni í viðskiptum og öðrum samskiptum.

Hversu margir af þeim skyldu hafa í raun haft nokkurn áhuga á að læra um gamla Íslenska sveitamenningu og heimóttahátt Íslendinga ? hvað þá tungumál okkar sem gagnast hvergi nema hér á þessu skeri.

Í fyrstu innsetningarræðu Vigdísar fjallaði hún um þýðingu íslenskrar tungu fyrir þjóðina.

“Við erum oft á það minnt, að það er íslensk tunga, sem öðru fremur gerir okkur að Íslendingum. Tungan geymir sjóð minninganna, hún ljær okkur orðin um vonir okkar og drauma. Hún er hið raunverulega sameiningartákn okkar og sameiningarafl. En íslensk tunga gerir okkur ekki bara að Íslendingum; hún gerir okkur að mönnum. Hún gerir okkur að heimsþegnum, sem ber skylda til að leggja sem mestan skerf til stöðugra framfara mannsandans.“

Jáhá heimsþegnum sem engin skilur nema við tölum aðra tungu en okkar eigin sem engin skilur...mann langar til að gubba yfir þessum talanda hennar sem og hennar sömu gömlu klisjum sem sífellt voru og eru á hennar vörum.

Land, þjóð og tunga, þrenning sönn og ein,
þér var ég gefinn barn á móðurkné;
ég lék hjá þér við læk og blóm og stein,
þú leiddir mig í orðs þíns háu vé. 

(Hér er restin af ljóðinu sem Vigdís notaði ekki í ræðu sinni)

Á dimmum vegi dýrð þín um mig skein,
í dögun þeirri er líkn og stormahlé
og sókn og vaka: eining hörð og hrein,
þú heimtar trúnað, spyr hver efnd mín sé.

Þú átt mig, ég er aðeins til í þér.
Örlagastundin nálgast grimm og köld;
hiki ég þá og bregðist bý ég mér
bann þitt og útlegð fram á hinzta kvöld.

Ísland, í lyftum heitum höndum ver
ég heiður þinn og líf gegn trylltri öld.

Snorri Hjartarson 1952

Maður og land, maður og tunga, maður og minningar um land og sögu, skráðar
á eina tungu. Það er fjöregg sem Íslendingum hefur verið falið að varðveita og gefur
oss þjóðerni, frjálsri þjóð í frjálsu landi meðal virtra þjóða heims.
En fjöregg eru brothætt og þjóðernisvitund landsmanna ætti einatt að vera
vakandi fyrir því sem gæti brotnað og týnst ef ekki er farið með gát. Enda þótt landið sé gjöfult og gott er það svo afar auðsært, að ganga verður varlega um það í hverju
fótmáli. Því léttar sem stigið er til jarðar, því fegnara og þakklátara er þetta land, sem í
senn eru eign vor og eigandi, og á engan betri að en vin sinn, þjóð sína til að græða
sárin, þegar hinir fornu féndur hafa farið um – eldur, ís eða snarpir vindar.

Sérhver dagur sem vér lifum er boðberi nýrra tíma. Smáþjóð hér
norður í höfum verður stöðugt að taka afstöðu til allra nýjunga heimsbyggðarinnar –
svo og til þeirra nýjunga sem hugvitsmenn þjóðarinnar færa henni og þá jafnframt
heimsbyggðinni. Ekkert í heiminum er eins og í dag og það var í gær. Allir menn
hljóta á líðandi stundu að hugsa í ljósi þess sem var í gær. Á hverjum degi verður og
að undirbúa morgundaginn og framtíðina til lengri tíma.

Nenni ekki að setja inn fleiri orð og setningar hennar sem minna mann á persónu frá því um aldamótin 1900. Enda sama klisjan sí og æ hjá henni. Vona að hún njóti verðlauna sinna...sem að mínu mati eru ó"verðskulduð". 

Ólafur Ragnar og Dorrit eiga mun betur skilið þessi verðlaun enda verið ötulir sendiboðar Íslands og Íslendinga um hvað við höfum upp á að bjóða öðrum hér á Íslandi sem og á erlendum vettvangi.

Þrátt fyrir þau mistök að mæra Útrásarvíkingana á sínum tíma á hann heiður skilið sem og Dorrit forsetafrú. En þau hafa gert mun meira fyrir Ísland en Vigdís gerði nokkurn tímann. Og þau hafa fært Ísland meir á kortið en nokkrir aðrir á undan þeim. Ísland er stórasta land í heimi...eins og Dorrit orðaði það svo skemmtilega.

Þetta er mín skoðun en ekki endilega ykkar.

Vigdís fær Eldmóðsverðlaun

Athugasemdir

[assa (IP-tala skráð) 1.9.2009 kl. 21:10]

Nennti nú ekki að lesa þetta allt en hnaut um að Óli grís hefði gert meira fyrir Ísland en Frú Vigdís Finnbogadóttir! Það var þá! Þú hlýtur að meina að hann hafi gert Íslandi meiri óleik en hún. Hvernig skyldi Ísland t.d. vera í dag ef Óli hefði ekki álpast til að neita skrifa undir fjölmiðlalögin? Já hann hefur svo sannarlega gert Íslandi óleik, og það vegna tengsla rétt eins og aðrir útrásarvíkingar! Vigdís er kona, vönd að virðingu sinni. Það sama er ekki hægt að segja um Óla grís.

[brahim, 1.9.2009 kl. 22:08]

Hvaða óleik gerði Ólafur þegar hann hafnaði því að skrifa undir fjölmiðlalögin ? (var að lesa þau aftur) ekki sletta einhverju fram án þess að gera tilraun til að rökstyðja þessa fullyrðingu þína. sama á við um seinni hluta comments þíns. Komdu með rök en ekki sleggjudóma sem þú getur ekki staðið við.

[assa (IP-tala skráð) 2.9.2009 kl. 23:41]

Rökin komst þú sjálfur með óafvitandi! Þau eru eftirfarandi:

Maður og land, maður og tunga, maður og minningar um land og sögu, skráðar
á eina tungu. Það er fjöregg sem Íslendingum hefur verið falið að varðveita og gefur
oss þjóðerni, frjálsri þjóð í frjálsu landi meðal virtra þjóða heims.
En fjöregg eru brothætt og þjóðernisvitund landsmanna ætti einatt að vera
vakandi fyrir því sem gæti brotnað og týnst ef ekki er farið með gát. Enda þótt landið sé gjöfult og gott er það svo afar auðsært, að ganga verður varlega um það í hverju
fótmáli. Því léttar sem stigið er til jarðar, því fegnara og þakklátara er þetta land, sem í
senn eru eign vor og eigandi, og á engan betri að en vin sinn, þjóð sína til að græða
sárin, þegar hinir fornu féndur hafa farið um – eldur, ís eða snarpir vindar.

Taktu sérstaklega eftir: Enda þótt landið sé gjöfult og gott er það svo afar auðsært að ganga verður varlega um það í hverju fótmáli...Get fullyrt hér og nú að það hefur Óli ekki gert sbr. undirskrift hans um áratuga ánauð núlifandi og ófæddra íslendinga. 

[brahim, 3.9.2009 kl. 21:53]

Er ekki viss hvaða undirskrift þú ert að tala um þar sem ég hef verið á spítala.

Geri þó ráð fyrir að þú sért að tala um Icesafe samninginn...Með þeim breytingum og fyrirvörum sem settir hafa verið í hann geri ég nú ráð fyrir að bæði Bretar og Hollendingar þurfi að setjast við samningaborðið aftur og semja um betri kjör okkur til handa.

Enda gefur það augaleið að við getum ekki greitt af þessum samningi eins og hann var uppsettur á fyrri stigum...Hann var rugl frá upphafi til enda.

Við hverju var að búast með Alþýðubandalagið við stjórnvölina (undir öðru nafni þó í dag...VG) og Svafar sem aðal samningamann (fyrrum formaður Alþýðubandalagsins), wake up dude.

Það vita það flestir sem eru eldri 30+ að vinstri stjórn hefur aldrei og mun aldrei blífa hér á Íslandi...Tímabært að menn og konur fari að átta sig á því... þó hugmyndin sem slík sé frábær í hugum vinstri manna "en aðeins sem hilling þó" og verður sem slík aðeins draumur sem og hilling.

Ef Ólafur hefði skrifað undir hann óbreyttan get ég skilið þig, enda var ég ekki sáttur við hann eins og hann var frekar en þú.

Og er reyndar ekkert hrifinn af þessum samningi sem gerir mig sem þig og aðra venjulega Íslending að skuldunautum að einhverju sem við komum ekki nálægt.

En eins og ég sagði hafa verið settar inn breytingar og fyrirvara núna...þannig að ég býð spenntur eftir ákvörðunum Breta og Hollendinga við þeim breytum.

[Sigurður Grétar Guðmundsson, 4.9.2009 kl. 17:33]

Ertu slíkur endemis aumingi að þú þorir ekki að koma fram undir fullu nafni? Situr í launsátri og hellir svívirðingum yfir sómafólk.

Þú ert ræfill í mínum augum, komdu fram undir nafni ef þú ert ekki algjör mannleysa.

[brahim, 4.9.2009 kl. 22:10]

Elsku vinur...ef þú hefðir ekki nema smá vit á blogginu...þá ættir þú að vita, að þú þarft ekki annað en að klikka á höfundarmyndina til að sjá það nafn sem mér var gefið sem ungabarn.

brahim er stytting á Ibrahim (Abraham) sem er það nafn sem ég tók mér þegar ég tók Íslamska trú.

Þannig að ekki halda því fram að ég komi ekki fram undir nafni.

Eins og ég sagði áður, klikkaðu á höfundarmynd ef þú vilt vit um það nafn sem mér var gefið að mér forspurðum, ef það er svona mikilvægt fyrir þig.

Því sem þú slettir fram í commenti þínu er það sem er kallað rógur og skítkast, og verður kært sem slíkt til stjórnenda þessa bloggs.

Nema þú sjáir sóma þinn í að biðjast afsökunar.

Og endilega bentu mér á þær svívirðingar sem ég á að hafa verið með að þínu mati.

Ef ekki, ertu ómarktækur með öllu.